Στόχος: Να κατανοήσουν τα αίτια και τα αποτελέσματα των παιδιών με αναπηρία και να καταλάβουν ότι είμαστε όλοι ίσοι.

Αρχικά κάνουμε έναν μεγάλο κύκλο και, αφού συστηθούμε στα παιδιά, φωνάζουμε την νεράιδα με το μαγικό ραβδί. Τα παιδιά διασκορπίζονται στο χώρο και αρχίζουν να περπατάνε. Έπειτα η νεράιδα (δηλ. ο/η νηπιαγωγός) ακουμπάει με το ραβδί ένα παιδί κάθε φορά και όποιον ακουμπάει μένει ακίνητος και δεν μπορεί να περπατήσει.

Μετά από λίγη ώρα αφού η νεράιδα έχει ακουμπήσει όλα τα παιδιά με το ραβδί, τους ζητάει να πουν πως νιώθουν που δεν μπορούν να κουνηθούν. Μόλις μιλήσουν όλοι, η νεράιδα ξανά ακουμπάει με το ραβδί της ένα ένα τα παιδιά και εκείνα περπατάνε πάλι όπως πριν.

Τέλος, κάνουμε πάλι έναν μεγάλο κύκλο και αρχίζουμε τα μιλάμε με τα παιδιά και να λέμε τι παρατήρησαν. Το συμπέρασμα είναι ότι ενώ ξεκινήσαμε να περπατάμε όλοι το ίδιο ,στη συνέχεια ένα ένα παιδί δεν μπορούσε να περπατήσει αλλά παρέμενε το ίδιο ακριβώς παιδί που ήταν και πριν. Έτσι διαπιστώνουμε ότι μπορεί ένα παιδί να έχει μια ιδιαιτερότητα και να μη μπορεί να περπατήσει όμως αυτό δεν τον κάνει κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Συζητάμε για ποιο λόγο μπορεί να είναι τα παιδιά με αναπηρία στο περιθώριο και ύστερα λέμε τα αποτελέσματα. Δηλαδή ότι μπορεί ένα παιδί να είναι μοναχικό, να μην είναι κοινωνικό και πως πρέπει να το έχουμε στη παρέα μας όπως και κάθε άλλο παιδί .Έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις και κανένας δεν είναι κάτι λιγότερο ή περισσότερο από εμάς. Αφού το κατανοήσουν αυτό το παιδιά τότε η νηπιαγωγός βάζει μουσική και τα παιδιά χορεύουν και εκφράζονται με τον τρόπο που θέλουν.

Εκπαιδευτικός

Στόχος: Να βοηθήσει τα παιδιά να συνεργαστούν ομαδικά, να έρθουν στην θέση μιας διαφορετικής κατάστασης απο ότι έχουν ζήσει και έτσι να καταλάβουν και να ενθαρρύνουν την εν συναίσθηση προς τα άτομα με αναπηρία.

Αρχικά συγκεντρώνουμε τα παιδιά σε έναν μεγάλο κύκλο και τους κάνουμε μια εισαγωγή για την διαφορετικότητα. Πιο συγκεκριμένα αφού το θέμα του παιχνιδιού είναι τα άτομα με αναπηρία ας γίνει μια συζήτηση γύρω απο αυτό.

Στην συνέχεια χωρίζουμε τα παιδιά σε ζευγάρια των 2 ατόμων και τοποθετούμε το ένα ζευγάρι πίσω από το άλλο. Η/Ο νηπιαγωγός περνάει απο το κάθε ζευγάρι και μοιράζει απο ένα μαντήλι. Οι διαδρομές που θα κάνει το κάθε παιδί είναι τρεις.

Στην πρώτη διαδρομή το ένα παιδί θα πρέπει να έχει δεμένα τα μάτια του με το μαντήλι έτσι ώστε να μην βλέπει και το άλλο παιδί απο δίπλα να τον καθοδηγήσει ως το τέλος της διαδρομής. Στην δεύτερη διαδρομή το ένα παιδί θα διασχίσει την διαδρομή κάνοντας κουτσό στηριζόμενος μόνο στο ένα του πόδι ενώ το άλλο παιδί θα βρίσκεται δίπλα του να τον στηρίζει. Στην τρίτη και τελευταία διαδρομή ο/η νηπιαγωγός θα τοποθετήσει κάποια αντικείμενα στο πάτωμα. Το ένα παιδί θα βρίσκεται στην αρχή ενώ το άλλο στο τέλος της διαδρομής. Το παιδί που θα βρίσκεται στην αρχή θα πρέπει να διασχίσει την διαδρομή χωρίς να ακουμπήσει τα διασκορπισμένα αντικείμενα, κοιτώντας μόνο στα μάτια το παιδί που θα βρίσκεται στο τέλος της διαδρομής. Το παιδί που θα βρίσκεται στο τέλος της διαδρομής θα πρέπει να καθοδηγεί τον συμπαίκτη του με νοήματα. Όταν ολοκληρωθούν όλες οι διαδρομές απο όλα τα παιδιά τότε τελειώνει το παιχνίδι.

Τέλος μαζεύουμε πάλι τα παιδιά σε έναν κύκλο και τους αφήνουμε να μας πουν τις εντυπώσεις τους και τις παρατηρήσεις τους. Τους εξηγούμε πως κατάφεραν μέσα απο αυτό το παιχνίδι να μπουν στην θέση απο ένα άτομο που δεν μπορεί να δει, να περπατήσει και να ακούσει. Τους τονίζουμε πως όλοι είμαστε ίσοι και ότι τα παιδιά με αναπηρία δεν διαφέρουν απο τα υπόλοιπα παιδιά.

Στόχος: Να μάθουν τα παιδία τι σημαίνει η λέξη αναπηρία και πως πιστεύουν εκείνα ότι είναι. 

Αρχικά δείχνουμε στα παιδιά κάποιες εικόνες απο ανθρώπους που έχουν μια αναπηρία και μετά τους δείχνουμε εικόνες απο ανθρώπους που δεν έχουν καμία αναπηρία. Στη συνέχεια τους ζητάμε να μας πουν τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα σε αυτές τις εικόνες. Αφού το συζητήσουμε, ζητάμε απο τα παιδιά να ζωγραφίσουν κάτι απο αυτό που τους έμεινε στις εικόνες που είδαν.  Τέλος, βλέπουμε όλες τις ζηγραφιές και τις αναλύουμε. Συζητάμε τι σημαίνει η λέξη αναπηρία και πως διαφέρουν αυτοί οι ανθρωποι σε σχέση με τους ανθρωπους που δεν έχουν  κάποια αναπηρία και ξεκαθαρίζουμε τον όρο αυτό. 

Μετά απο αυτή τη κουβέντα πάμε για έναν περίπατο στη γειτονιά ωστε να δούμε τη καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων  και να μάθουμε περισσότερα πράγματα στη πράξη.

Εκπαιδευτικός

Στόχος: Να κατανοήσουν τα παιδιά μέσα απο εικόνες την έννοια της αναπηρίας και στην συνέχεια να εφαρμόσουν παιχνίδι ρόλων πάνω σε αυτά που είδαν.

Αρχικά δείχνουμε στα παιδιά φωτογραφίες απο παιδιά που δεν μπορούν να δουν να μιλήσουν να ακούσουν και να περπατήσουν. Στην συνέχεια καθόμαστε συζητάμε και σχολιάζουμε τις φωτογραφίες ακούγοντας την άποψη των παιδιών.

Έπειτα πρέπει τα παιδιά με υλικά που θα βρουν στον χώρο να αναπαραστήσουν την αναπηρία των παιδιών από την κάθε φωτογραφία. Η επιλογή θα είναι δική τους. Το κάθε παιδί λοιπόν με αυτό τον τρόπο θα μπει στην θέση ενός παιδιού που δεν μπορεί να μιλήσει ή να ακούσει ή να περπατήσει.

Στόχος: Να κατανοήσουν τα παιδιά τη διαφορετικότητα στο ανθρώπινο γένος.

Αρχικά χωρίζουμε τα παιδιά σε ζευγάρια.  Τους κάνουμε μια ερώτηση σχετικά με το θέμα μας και τους ζητάμε να ζωγραφίσουν ότι τους έρχεται στο μυαλό ακούγοντας αυτή την ερώτηση. Στη συνέχεια περνάμε απο όλα τα ζευγάρια να παρακολουθούμε τη πρόοδο τους και μόλις ολοκληρώσουν τις προσπάθειές τους , σηκώνεται ένα ένα ζευγάρι και παρουσιάζει την ζωγραφιά του λέγοντας πως σκέφτηκε να ζωγραφίσει τη συγκεκριμένη ζωγραφιά. Αφού παρουσιάσουν όλα τα ζευγάρια βλέπουμε ένα βίντεο σχετικά με το θέμα μας απαντώντας έτσι και στην ερώτηση που κάναμε στην αρχή. 

Στόχος: Να κατανοήσουν τα παιδιά τον όρο της διαφορετικοτητας.

Πηγαίνουμε στο χώρου του κουκλοθέατρου και παίρνουμε δύο κούκλες. Δίνουμε φώνη σε αυτές τις κούκλες και τα παιδιά παρακολουθούν τη συζήτηση αυτή η οποία αναφέρεται στον ορισμό της διαφορετικότητας ως προς την αναπηρία.

Η πρώτη κούκλα ξεκινάει και συστήνεται λέγοντας κάποια πράγματα για εκείνη.Λέει δηλαδή πως δεν μπορεί να περπατήσει και βρίσκεται σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Αναφέρει τις δυσκολίες τις αλλα και γενικα την καθημερινότητά της. Μετά παίρνει το λόγο η δελυτερη κούκλα και μιλάει για τον εαυτό της λέγοντας τη δική της καθημερινότητα έχοντας αναπηρία στην όραση.

Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά μαθαίνουν τον ορισμό της διαφορετικότητας.

Εκπαιδευτικός

Στόχος : Να καταλάβουν τα παιδιά την έννοια της αναπηρίας μέσα απο την προβολή δοκιμαντέρ και στην συνέχεια να αναστοχαστούν και να δημιουργήσουν ομαδικά την δική τους ιστορία που θα περιλαμβάνει την έννοια της αναπηρίας.

Αρχικά συγκεντρώνουμε τα παιδιά όλα μαζί με σκοπό την προβολή κάποιου δοκιμαντέρ που θα αφορά την αναπηρία. Τους κάνουμε ένα μικρό πρόλογο σχετικά με αυτό και τους τονίζουμε να έχουν την πλήρη προσοχή στην προβολή.

Στην συνέχεια μπορούμε να τους κάνουμε κάποιες μικρές ερωτήσεις σχετικά με το τι κατάλαβαν και αν τους άρεσε αυτό που είδαν. Έχοντας λάβει τις απαντήσεις των παιδιών ,ο/η νηπιαγωγός αναθέτει στα παιδιά να χωριστούν σε ομάδες των 2-3 ατόμων και να βρούν κάποια γωνιά μέσα στο χώρο. Αυτό που πρέπει να κάνουν τα παιδιά είναι να αποτυπώσουν δημιουργικά και ομαδικά σε ενα άσπρο χαρτί μια δική τους ιστορία πάνω στο ίδιο θέμα, δηλαδή παρόμοια με το δοκιμαντέρ.

'Οταν τελειώσουν οι ομάδες θα συγκεντρωθούν όλοι πάλι σε έναν κύκλο και η κάθε ομάδα θα παρουσιάσει την δική της ιστορία.

Εκπαιδευτικός

Στόχος: Να μπορέσουν τα παιδιά μέσα από έξυπνες ερωτήσεις να στοχάζονται και να αξιολογούν τις απόψεις τους πάνω στο θέμα της αναπηρίας.

Αρχικά διαβάζουμε στα παιδιά μια ιστορία η οποία θα αναφέρεται στην ζωή ενός μικρού παιδιού που βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι και ετοιμάζεται να πάει πρώτη μέρα στο σχολείο.

Έπειτα αφού έχουμε δημιουργήσει κάποιες ερωτήσεις σε χαρτάκια και τις έχουμε ρίξει σε ένα μπολ τα παιδιά με την σειρά θα περάσουν από το μπολ και θα επιλέξουν τυχαία μια ερώτηση.

Τους αφήνουμε 10 λεπτά μόνα τους να την επεξεργαστούν και στην συνέχεια μαζευόμαστε σε ένα κύκλο και ο καθένας με την βοήθεια του/της νηπιαγωγού απαντάει την δική του.